Tkaniny trudnopalne na zasłony – jakie normy muszą spełniać w obiektach publicznych?
Bezpieczeństwo pożarowe to jedno z podstawowych kryteriów wpływających na wybór tkanin stosowanych w obiektach użyteczności publicznej. Stosowanie materiałów trudnopalnych na zasłony, kotary, tapicerkę czy inne elementy wyposażenia jest wymogiem wynikającym zarówno z obowiązujących przepisów prawa, jak i troski o ochronę życia oraz mienia użytkowników budynku. Warto pamiętać, że w zależności od przeznaczenia i sposobu montażu tekstyliów mogą obowiązywać różne normy i klasyfikacje trudnopalności. W poniższym artykule podpowiadamy, na co zwrócić szczególną uwagę przy wyborze tkanin trudnopalnych na zasłony stosowane w przestrzeniach publicznych.
Fot.01_Tkaniny trudnopalne w obiektach użyteczności publicznej
Tkaniny i zasłony trudnopalne – obowiązujące normy i wymagania w obiektach publicznych
W przypadku obiektów użyteczności publicznej – takich jak hotele, restauracje, przedszkola, szkoły czy szpitale – stosowanie tkanin trudnopalnych jest wymogiem wynikającym m.in. z przepisów prawa budowlanego oraz ochrony przeciwpożarowej. Istotnym dokumentem w tym zakresie pozostaje Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Nakłada ono obowiązek stosowania materiałów ograniczających rozprzestrzenianie ognia w budynkach zaliczanych do kategorii zagrożenia ludzi (ZL).
Podział ten obejmuje m.in.:
- ZL I – budynki użyteczności publicznej (np. biura, szkoły, przedszkola, urzędy),
- ZL II – budynki zamieszkania zbiorowego (np. hotele, internaty, domy opieki),
- ZL III – budynki mieszkalne,
- ZL IV – budynki magazynowe i produkcyjne, w których mogą czasowo przebywać ludzie,
- ZL V – budynki gospodarcze i magazynowe bez stałej obecności ludzi.
Szczególne wymagania dotyczą dróg ewakuacyjnych i przestrzeni ogólnodostępnych w budynkach ZL I oraz ZL II, zwłaszcza jeśli jednocześnie przebywa w nich ponad 50 osób. W takich strefach wszystkie materiały wykończeniowe, w tym tkaniny dekoracyjne (np. zasłony, kotary, firany), powinny posiadać odpowiednią klasę reakcji na ogień, potwierdzoną badaniami i stosownymi atestami.
Dla tkanin przeznaczonych na zasłony i inne elementy swobodnie wiszące w obiektach na terenie Unii Europejskiej obowiązuje norma EN 13773, określająca klasyfikację reakcji tekstyliów na działanie ognia. W przestrzeniach publicznych rekomendowane są materiały spełniające wymagania klasy C1 według tej normy.
W zależności od kraju inwestycji mogą jednak obowiązywać również lokalne przepisy i klasyfikacje, takie jak polska norma PN-EN 6940 i PN-EN 6941, francuska klasyfikacja M1 zgodna z normą NFP 92-507 czy niemiecka klasyfikacja B1 określona w normie DIN 4102-1.
Na co zwrócić uwagę przy wyborze zasłon trudnopalnych do budynków użyteczności publicznej?
Dobór odpowiednich tkanin trudnopalnych w obiektach użyteczności publicznej to nie tylko kwestia estetyki czy funkcjonalności — przede wszystkim wynika z obowiązujących przepisów przeciwpożarowych. Projektanci wnętrz oraz inwestorzy powinni kierować się jasno określonymi kryteriami podczas planowania tekstyliów, zwłaszcza zasłon, kotar czy tkanin tapicerskich montowanych w przestrzeniach wspólnych oraz na drogach ewakuacyjnych. Poniżej przedstawiamy praktyczną checklistę ułatwiającą weryfikację najważniejszych aspektów.
Checklista dla projektantów i inwestorów:
- Typ obiektu: Czy inwestycja dotyczy budynku użyteczności publicznej (ZL I) lub zamieszkania zbiorowego (ZL II), w których wymagane jest stosowanie materiałów o ograniczonej reakcji na ogień?
- Lokalizacja tekstyliów: Czy projekt obejmuje zasłony, kotary, firany, tkaniny tapicerskie lub inne tekstylia planowane w przestrzeniach ogólnodostępnych bądź na drogach ewakuacyjnych?
- Klasa trudnopalności: Czy wybrane tkaniny posiadają odpowiednią klasę reakcji na ogień, potwierdzoną certyfikatem, dostosowaną do przeznaczenia i lokalizacji obiektu? (np. zasłony zgodne z normą EN 13773, klasa C1)
- Dokumentacja: Czy producent lub dostawca zapewnia aktualne dokumenty potwierdzające klasę trudnopalności zgodną z wymaganymi normami?
- Konserwacja i trwałość: Czy wybrane tkaniny pozwalają na bezpieczne czyszczenie i konserwację bez ryzyka utraty właściwości trudnopalnych, tzn. czy materiał jest trwale trudnopalny?
Fot.03_Tkaniny trudnopalne sklepy
Podsumowanie – tkaniny trudnopalne w budynkach użyteczności publicznej
Wybór odpowiednich tkanin trudnopalnych do obiektów użyteczności publicznej to proces wymagający szczególnej uwagi, obejmujący m.in.: rodzaj budynku, lokalizację zastosowanych materiałów, odpowiednią klasę reakcji na ogień oraz kompletność i aktualność dokumentacji potwierdzającej spełnienie obowiązujących norm przeciwpożarowych. Stosowanie materiałów o potwierdzonych właściwościach trudnopalnych nie tylko zapewnia zgodność z przepisami budowlanymi i ochrony przeciwpożarowej, lecz także realnie wpływa na podniesienie poziomu bezpieczeństwa użytkowników obiektu.
Przemyślany dobór takich rozwiązań – zarówno w zakresie tkanin trudnopalnych, jak i zasłon trudnopalnych – przekłada się nie tylko na estetykę i funkcjonalność przestrzeni, ale także na jej bezpieczeństwo i zgodność z wymogami prawnymi w codziennej eksploatacji.
Masz pytania? Skontaktuj się z nami.
