Zasłony trudnopalne – obowiązkowy element wyposażenia w obiektach publicznych

Bezpieczeństwo przeciwpożarowe w obiektach publicznych to nie tylko obowiązek prawny, ale przede wszystkim ochrona życia i mienia. Jednym z elementów wyposażenia wnętrz, który ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo, są zasłony trudnopalne. Odpowiednio dobrane i certyfikowane tkaniny ograniczają rozprzestrzenianie się ognia, spełniają wymogi przepisów i wymaganych norm, a przy tym pozwalają zachować estetykę wnętrza. W tym artykule wyjaśniamy, jakie przepisy regulują stosowanie zasłon trudnopalnych, jakie normy mają znaczenie przy ocenie bezpieczeństwa oraz jakie konsekwencje niesie ich brak.

Zasłony trudnopalne a przepisy prawa i bezpieczeństwo

Stosowanie zasłon trudnopalnych w obiektach publicznych wynika bezpośrednio z obowiązujących przepisów. Podstawowym aktem prawnym regulującym zagadnienie bezpieczeństwa w obiektach jest Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej, a także przepisy wykonawcze do Prawa budowlanego.

Szczególne znaczenie ma Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które nakłada obowiązek stosowania materiałów wykończeniowych i wyposażenia wnętrz o odpowiedniej klasie reakcji na ogień.

Wymóg ten obejmuje m.in. zasłony, kotary, firany, meble tapicerowane i inne elementy tekstylne wykorzystywane w przestrzeniach użytkowych w wybranych strefach.

Ocena bezpieczeństwa zasłon trudnopalnych w Unii Europejskiej opiera się na zestawie norm europejskich, uzupełnianych w razie potrzeby przepisami krajowymi.

W polskim systemie prawnym najczęściej stosuje się:

EN ISO 6940 i EN ISO 6941 – metody badawcze określające podatność tkaniny na zapalenie, czas podtrzymywania płomienia oraz kierunek jego rozprzestrzeniania się. Wyniki tych badań stanowią podstawę do oceny zgodności z wymaganiami § 258 ust. 1.a Rozporządzenia Ministra Infrastruktury.
EN 13772 – norma opisująca sposób przeprowadzania badań reakcji na ogień dla materiałów tekstylnych stosowanych jako zasłony, kotary czy firany (materiały drapowane wolnowiszące) – czytaj więcej: https://styl-studio-wnetrz.pl/tkaniny-trudnopalne-na-zaslony-kotary-i-firany-jaki-rodzaj/
EN 13773 – norma klasyfikacyjna, która porządkuje wyniki badań 13772 w pięciu klasach (od 1 – najwyższa odporność ogniowa, do 5 – najniższa). To właśnie ta klasyfikacja jest spotykana w dokumentacji projektowej, specyfikacjach przetargowych oraz deklaracjach producentów.

Z punktu widzenia odbioru przeciwpożarowego, podmiot uprawniony często wymaga przedstawienia bezpośrednich wyników badań wg EN ISO 6940/6941, ponieważ są one najbardziej jednoznacznym dowodem zachowania tkaniny w kontakcie z ogniem i potwierdzają zgodność z wymaganiami Rozporządzenia Ministra Infrastruktury.

Konsekwencje niestosowania zasłon trudnopalnych

Brak stosowania zasłon trudnopalnych w strefach, w których są wymagane, może mieć poważne konsekwencje w kilku obszarach:

Bezpieczeństwo – tkaniny niebędące trudnopalne (bez certyfikatów) mogą przyspieszać rozprzestrzenianie się ognia, generować toksyczny dym oraz wydzielać kapiące krople roztopionego materiału. W przypadku pożaru skraca to czas niezbędny na ewakuację i znacząco zwiększa ryzyko obrażeń lub śmierci osób przebywających w obiekcie. Odpowiedzialność karną mogą ponieść osoby decyzyjne – od zarządców po osoby dopuszczające obiekt do użytkowania.
Prawo i ryzyko finansowe – obowiązek stosowania tkanin trudnopalnych wynika m.in. z Ustawy o ochronie przeciwpożarowej (Dz.U. 2021 poz. 869 ze zm.), Prawa budowlanego (art. 93–94) oraz Kodeksu wykroczeń (art. 82 § 1). Naruszenie tych przepisów może skutkować decyzjami nadzoru budowlanego lub PSP – od nakazu usunięcia niezgodnych materiałów po wstrzymanie użytkowania obiektu. Sankcje finansowe sięgają nawet 30 000 zł, jednak jeszcze dotkliwsze bywają koszty przestojów, utraconych przychodów czy koniecznych dodatkowych modernizacji.
Problemy ubezpieczeniowe – towarzystwa ubezpieczeniowe w pierwszej kolejności weryfikują zgodność materiałów i dokumentację z normami przeciwpożarowymi. Brak zasłon trudnopalnych w wymaganych strefach lub brak odpowiedniej dokumentacji niemal zawsze prowadzi do odmowy wypłaty odszkodowania po pożarze. W przypadku tkanin impregnowanych brak aktualnego certyfikatu potwierdzającego odnawianie impregnacji po czyszczeniu traktowany jest jako niezgodność.
Reputacja i wizerunek – brak zgodności z przepisami może skutkować utratą reputacji obiektu lub marki i pośrednio zmniejszeniem przychodu, utratą certyfikacji jakości (np. gwiazdek hotelowych), a w przypadku sieci – nawet rozwiązaniem umowy franczyzowej lub operatorskiej.

Podsumowanie

Zasłony trudnopalne to nie tylko element wyposażenia wnętrz, lecz przede wszystkim standard bezpieczeństwa w obiektach publicznych. Ich stosowanie chroni życie użytkowników, ogranicza ryzyko strat i zabezpiecza inwestycję przed konsekwencjami prawnymi oraz finansowymi.

Dla architektów, inwestorów i zarządców zasłony trudnopalne to rozwiązanie, które łączy estetykę z bezpieczeństwem, umożliwiając funkcjonalne i eleganckie wyposażenie przestrzeni przy jednoczesnym spełnieniu wymogów przepisów przeciwpożarowych. W naszym salonie w Poznaniu oferujemy zasłony trudnopalne wraz z fachowym doradztwem i możliwością dopasowania ich do specyfiki każdego obiektu.